Kto i kiedy wynalazł fotowoltaikę ?
Odkrycie fotowoltaiki przypisuje się dwóm naukowcom, którzy niezależnie od siebie odkryli jej zasadę działania. Pierwszym z nich był francuski fizyk Alexandre-Edmond Becquerel, który w roku 1839 opublikował badania dotyczące zjawiska, które obecnie znamy jako efekt fotowoltaiczny, drugim amerykański inżynier elektryk Charles Fritts, który w 1883 roku skonstruował pierwsze praktyczne ogniwa słoneczne oparte na technologii fotowoltaicznej.
Kolejnym kamieniem milowym w rozwoju fotowoltaiki było odkrycie zjawiska fotowoltaicznego w półprzewodnikach. W 1954 roku amerykańscy naukowcy Daryl Chapin, Calvin Fuller i Gerald Pearson, pracujący w laboratoriach Bell Telephone Laboratories, opracowali pierwsze skuteczne ogniwo słoneczne oparte na krzemie. Ogniwa te osiągały sprawność około 6 procent i stanowiły pierwszy duży krok w kierunku komercjalizacji fotowoltaiki.
W latach 70. XX wieku fotowoltaika zdobyła większą popularność jako alternatywne źródło energii. Badania naukowe i postęp technologiczny doprowadziły do dalszego zwiększenia sprawności ogniw słonecznych oraz obniżenia kosztów produkcji. Obecnie fotowoltaika jest szeroko wykorzystywana na całym świecie, zarówno w dużych instalacjach, jak i w małych systemach domowych.
Wynalezienie fotowoltaiki miało ogromny wpływ na dziedzinę energetyki. Dzięki tej technologii możemy produkować czystą energię elektryczną bez emisji szkodliwych gazów cieplarnianych. Fotowoltaika jest również niezależna od paliw kopalnych, co przyczynia się do zmniejszenia zależności od surowców energetycznych i zwiększenia bezpieczeństwa energetycznego. Kiedyś uważana za eksperymentalną i kosztowną technologię, fotowoltaika stała się teraz konkurencyjną i dostępną opcją wytwarzania energii elektrycznej.